(van het Latijnsche werkwoörd impellere = ergens tegen slaan, voortstooten, aanzetten, aandrijven), beteekent in het algemeen: eerste stoot, aandrift, aansporing, prikkel. In de mechanica wordt dit woord gebruikt bij botsing van vaste lichamen.
Wanneer bijv. twee spoorwagons tegen elkander botsen, wordt het product van de kracht en den zeer korten tijd, gedurende welken zij werkt, impuls genoemd. Voorts wordt het in de spreek- en schrijftaal gebruikt om in het algemeen aan te duiden de kracht en de stoot, die van een persoon of beginsel uitgaat op iemand of iets anders.
Zoo was het woord van den Heiland tot Simon Petrus en Andreas: Volgt Mij na en Ik zal u visschers der menschen maken (Matth. 4 : 19), een impuls, een krachtige stoot, een eerste prikkel, om terstond hun netten te verlaten en Hem na te volgen. Zoo moet bij ieder Christen de belijdenis der waarheid een impuls, een heilige aandrift en een sterke prikkel zijn tot een godzaligen wandel.
