is een fantastische voorstelling, die wel gevormd wordt naar aanleiding van een waargenomen object, maar die, door invloed van een eenigszins abnormaal werkende apperceptie, het waargenomene verkeerd weergeeft. Wanneer een jongen, die des avonds met zijn makkers gezeten om een kampvuur, griezelige verhalen hoort vertellen, opeens in de verte een wit kleedingstuk, dat te drogen hangt, voor een spook aanziet, is zulk een voorstelling van illusionairen aard.
Er wordt wel iets waargenomen, er zijn prikkels, maar ze worden verkeerd geïnterpreteerd. Een illusie is daarin van een hallucinatie onderscheiden, dat, terwijl bij een hallucinatie in werkelijkheid niets wordt waargenomen, wijl er geen enkele prikkel is, bij een illusie de gewaarwordingen op een verkeerde wijze opgevat worden.
Illusies komen in pathologische gevallen veelvuldig voor.Ieder mensch heeft zijn tijden, waarin hij bij illusies leeft. De fantasie bij kinderen beneden den leeftijd van ongeveer acht jaar is illusionair van karakter. Het kleine meisje, dat met een onaanzienlijke, ongekleede pop speelt, stelt zich dit voorwerp voor als een levend kind en laat het met zijn „mooie jurkje” pronken.
