Kerkengroep in Noord-Amerika, vroeger officieel bekend als „German Reformed Church”, werd oorspronkelijk gevormd uit Gereformeerden afkomstig uit Duitschland en Zwitserland. Zij bevat, evenals de Gereformeerde kerk in Amerika, s. v. ook Hugenootsche elementen.
Uit de Pfaltz kwamen er omtrent 1709,30.000 Gereformeerden. In 1747 vergaderde Michael Schlatter, door de Classis Amsterdam aangesteld, de hier en daar verspreide Duitsche gemeenten tot een Coetus, nominaal aan bovengenoemde Classis verbonden.
Evenals in het geval der Hollandsche Gereformeerde kerk, s. v. leidde dit verband tot allerlei frictie totdat men in 1793 zelfstandig optrad als „Synode”, bestaande uit 178 kerken, bediend door omtrent 50 leeraars, met 15.000 belijdende leden. Deze kerken waren in het eerst gevestigd in het Oostelijk deel der Vereenigde Staten.
Mettertijd echter kwamen ook ten Westen der Alleghenybergen Duitsche Gereformeerde kerken. Zij worden thans door de geheele Unie verspreid gevonden, benevens enkele kerken in Canada.In 1925 rapporteerde de „Reformed Church in the United States” een totaal van 1757 kerken, met 1317 leeraars en ongeveer 350.000 belijdende leden. Hare 61 Classes zijn gegroepeerd in acht Particuliere Synoden, elk jaar vergaderend.
De Generale Synode komt elke drie jaar tezamen. De belijdenis der kerk bestaat uit den Heidelbergschen Catechismus. DeZwingliaansche geest was van ouds de predomineerende.
Met een „hoogkerkelijke” partij was jaren lang strijd over de liturgie. In het Oostelijk deel der kerk, voorheen onder den invloed der „Mercersburg theology” en Dr. Ph. Schaff, wint het modernisme veld.
De voornaamste weekbladen zijn de Reformed Church Messenger, uitgegeven te Philadelphia, Paterson, en de Christian World, Cleveland, Ohio.
Het Oostelijk Theologische Seminarie, te Lancaster, Paterson gevestigd, staat onder leiding van mannen van min of meer moderne richting, terwijl het Central Theological Seminary te Dayton, Ohio (vgl. het art. over Dr. J. I. Good), in conservatieve richting doceert. Verschillende „Colleges” staan in verband met deze kerkengroep die ook allerlei inrichtingen van barmhartigheid ondersteunt. Benevens uitgebreide Inwendige Zendingswerkzaamheden, ijvert de Gereformeerde kerk in de Vereenigde Staten voor de buitenlandsche zending, met name in Japan en China, terwijl zij in 1924 in Mesopotamië zendingswerk begon in verband met de Gereformeerde kerk in Amerika. In den eeredienst wordt het „kerkdijk jaar” tamelijk geregeld gevolgd.
Het kerkgezang bestaat uit „hymns”. Verschillende pogingen ter vereeniging der Gereformeerde kerk in de Vereenigde Staten met die in Amerika, leidden tot op heden tot geen resultaat.
De meeste gemeenten echter der in Deel 1, bl. 102, genoemde Hongaarsche Gereformeerde kerk, hebben zich als gevolg van wereldkrijgtoestanden, vereenigd met de Gereformeerde kerk in de Vereenigde Staten. Het andere deel heeft zich aangesloten aan de „Protestant Episcopal Church”. In den jongsten tijd echter worden wederom pogingen aangewend, evenals vroeger vanuit Hongarije, om de Magyaarsche Gereformeerden in Noord-Amerika zelfstandig te doen optreden.
