Naast Bach de grootste musicus uit de 18de eeuw, werd den 23sten Februari 1685 te Halle aan de Saale geboren. Zijn vader, barbier en heelmeester van beroep, wilde, dat zijn zoon in de medicijnen zou gaan studeeren, maar op aandringen van den hertog van Saxen-Weissenfels, die toevalligerwijze had ontdekt welk een muzikaal talent er in den jongen Händel school, gaf hij tenslotte zijn toestemming, dat deze zich verder in de muziek bekwamen zou.
Onder leiding van den organist der Vrouwekerk te Halle ontwikkelde de jeugdige Händel zich reeds spoedig tot een bekwaam musicus, die op negenjarigen leeftijd al in staat was zijn leermeester op het orgel te vervangen en toen reeds enkele cantates componeerde. In 1703 begaf Händel zich naar Hamburg, toen ter tijde een der belangrijkste muziekcentra van Duitschland, waar hij het orgel der Maria Magdalenakerk bespeelde.
De daarop volgende jaren maakte hij o.m. een studiereis naar Italië, terwijl hij ook Londen bezocht, waar zijn roem als componist toen reeds doorgedrongen was. Na vervolgens in 1710 tot hofkapelmeester te Hannover benoemd te zijn, welke functie hij gedurende eenige jaren vervulde, ging hij daarna in 1712 andermaal naar Londen, waar hij verder het grootste deel zijns levens gesleten heeft en ook zijn voornaamste werken heeft gecomponeerd.
Zoo vervaardigde hij er in 1742 zijn beroemd meesterwerk The Messiah, dat het eerst te Dublin en vervolgens in 1743 te Londen met grooten bijval werd uitgevoerd. Verder verdienen vermeld te worden de oratoria Samson (1742), Heracles(1744), Belsazar (1744), Judas Maccabaeus (1746), Jozua (1747), Salomo (1748) en Jephta (1752).
Ondanks zijn wankele gezondheid (reeds op jeugdigen leeftijd was hij door een beroerte getroffen, terwijl hij bovendien aan toenemende blindheid leed), bleef hij tot kort voor zijn dood nog concerten geven. Acht dagen voor zijn sterven leidde hij nog een uitvoering van zijn Messias.
Hij overleed te Londen den 14den April 1759.
