I. Patriarch van Constantinopel, 458—471, tegenstander van het Monophysitisme; schrijver van exegetische werken.
II. Van meer beteekenis is Gennadius, patriarch van Constantinopel, 1453—1459. Hij was een der vertegenwoordigers der Grieksche kerk op het concilie van Florence, waar te vergeefs de vereeniging der Grieksche en Latijnsche kerken beproefd werd. Na de inneming van Constantinopel door de Turken drong hij bij den sultan Mohammed II aan op de benoeming van een patriarch. Mohammed’s keuze viel op hem, en nu werd hij door den sultan in zijn ambt gesteld op gelijke wijze als dit voorheen door de Christelijke keizers geschiedde. Voor den sultan schreef hij een geloofsbelijdenis, de confessio Gennadii, het eerste symbolische geschrift der Grieksche kerk. In 1457 trad hij af, en zijn laatste levensjaren bracht hij in een klooster door.
