Paedagoog, leerling van Pestalozzi, 1782 in Thüringen geboren, na een veel bewogen leven in 1852 gestorven. Zijn voornaamste opvoedkundige ideeën vinden we in zijn werk Die Menschenerziehung, 1826, waarin hij het principe van de werkschool, later door Dewey en Kerschensteiner doorgedacht en toegepast, reeds heeft uitgesproken.
Het kind moet niet luisteren, maar handelen. Tot werken is de mensch geboren.
Het is de taak van den opvoeder de zelfwerkzaamheid van het kind te bevorderen. Onderwijs is van secundaire beteekenis.
Het komt aan op wilsvorming, welk doel het kind door zelfoefening moet bereiken. Oefening in het zedelijke en religieuze leven is de eenige weg om het kind geestelijk tot zijn bestemming te doen komen.
Naast onderwijs door aanschouwing (Pestalozzi) dient vooral handenarbeid, teekenen, schilderen boetseeren, enz. op de school ingevoerd te worden. „Door arbeidzaamheid wordt de mensch Gode gelijk”. Zijn ideeën zijn practisch toegepast in het bewaarschoolonderwijs.
Vooral in Amerika hebben Fröbels kindertuinen navolging gevonden.
