Er waren verschillende Babylonische góden, die Bel d. i. heer, heetten. Boven allen heette zoo En-lil, de heer van de lucht (en = is heer, lil = wind), de tweede god uit de voorname drieheid Anu, En-lil en Ea.
Dan En-ki d. i. heer der aarde en En-zu d. i. heer der wijsheid. Van deze allen werd Ea en som Ook En-lil alleen „heer” genoemd.
Later werd die titel „heer” overgedragen op den god Marduk, en daarom vinden wij in het Oude Testament Bel altoos voor Marduk (Jes. 46 : 1; Jer. 50 : 2; 51 : 44).
