1835—1897, Luthersch godgeleerde, geboren te Schwalenbach, Palz, in 1857 privaat-docent, 1862 hoogleeraar te Erlangen, 1864 hoogleeraar te Jena, 1866 te Bonn, 1868 te Erlangen; geleerde van gematigd conservatieve richting, schrijver van een uitlegging van de na-exilische profeten, Haggai, Zacharia, Maleachi. Zijn voornaamste werk is zijn: Leerboek van de Bijbelsche geschiedenissen des Ouden Testaments in 2 deelen, 1875 en 1893.
Ook schreef hij 1856 een werk over de Nederlandsche Gereformeerde kerk.
