Dit vertoont levendig de natuur der verdorven zelfsliefde, die niets quaads in zich zelven wil erkennen, maar ook de vuilste gebreken liefkoost, blanket, en verdedigt; terwijl men in den naasten niets oogluiken wil. Zo is de zak, die voor op de borst hangt, vol, en die op den rugge geschoven is, blyft ledig.
Hier moet behertigt worden Matth. 7: 3-6. Waare bekeering doet anders van ons zelven oordeelen. Ezech. 36: 31. Psalm 38: 6. Evenwel de wereld zoekt bedekzelen der schande, zo dat het is: Stinkende lieden hebben riekende kruiden. Ik wil dat niet toepassen op den liefelyken tabakgeur, van wiens liefhebbers men zegt, Zy rooken als kalkovens. Doch ik doe niet meê.
