Een puit is een kikvorsch. Deze zyn in ’t nat wanneer zy willen, en zingen dikwyls hunnen zang den gantschen nacht door helder, of liever heesch, op.
Hiervan worden zy Zeeuwsche nachtegaalen geheeten; hoewel het daar ook aan gepluimde niet ontbreekt. Hy is ryk, die met het zyne vergenoegt is. Zulk een heer is de puit, met zyn naakte huid, zonder hair of pluimen. Of de Hollanders reden hebben, om met der Zeeuwen puit te schertzen, kan men zien in myne Fakkel, bladz. 289.
Daar vind men ook de beschryving van eene andere soorte van puiten, dat is te zeggen, zuipers, die niet min graag met den bek in ’t nat zyn, en daar by quinkeleeren; mits dat het geen water zy, ’t Is dan dikwyls: Hoe kaalder, hoe royaalder. Dus braveeren zulke den adel.
