Dit past men boertig toe op menschen, die zich om eene beuzeling verheffen, en groote gedachten van zich zelven maken. Doch zy zyn niet alle molenaars, die witte kleeren hebben.
Als niet komt tot iet, dan kent het zich zelven niet. Doch men zegt ook van die de wyste niet zyn: Hy is van ’t meel bestoven, dat is, Hy is te dicht by de molen geweest. Hy heeft eenen slag van den molen gekregen. Is dat ook geen waarheid van zulke waangrooten?
