Mantel (scheuren), 1 Sam. 15: 27.
Volgens Harrebomée II. 65 wordt dit gezegd ten opzichte van den tafelschuimer, wien men, als hij vertrekken wil, niet sterk behoeft te dringen bij den maaltijd te blijven. Het eigenaardige der uitdrukking wijst ons op vreemden oorsprong; zij is dan ook ongetwijfeld ontleend aan 1 Sam. 15: 27. Saul, zoo wordt daar verhaald, wilde Samuël, als deze, vertoornd over zijne ongehoorzaamheid, zich omkeerde om weg te gaan, nog terughouden en greep hem daartoe bij een slip van zijn mantel, wat dit gevolg had dat de mantel van den profeet scheurde. Dat bekende, dikwijls vertelde verhaal gaf tot de aanstonds genoemde spreekwijze aanleiding.
