Vet, Gen. 27: 28, 39, Ps. 65: 12.
De uitdrukking: het vette der aarde wordt onder ons vaak op schertsenden toon gebezigd, om daarmee rijkdom en weelde, overvloed van al wat smaak en zinnen streelt te kennen te geven. De spreekwijze is blijkbaar aan de geschriften des O. T. ontleend, waarin de woorden de vettigheden der aarde of des lands menigmaal voorkomen om groote vruchtbaarheid, overvloed van koorn en gras en daarom groote welvaart aan te duiden. Zie bv. Gen. 27: 28, 39, Ps. 65: 12. Het vette dezes lands Gen. 45: 18 beteekent al het kostelijke en smakelijke wat Egypte in ruimen overvloed oplevert; hetzelfde wordt van Palestina getuigd, Deut. 32: 14; 8: 8, 9. Het vet werd bij de Israëlieten beschouwd als het beste der dieren, 1 Sam. 15: 22, maar was daarom ook een beeld voor het beste van akkers en van gewassen.
