Onverzadigbare geslachtsdrift bij vrouwen (satyriasis is het mannelijke equivalent, zie aldaar).
In de Griekse mythologie waren de nimfen dochters van Zeus. Als lagere godheden beschermden zc bronnen en beken (Najaden), bergen (Oreaden) en zeeën (Nereïden). Ook had iedere boom zijn eigen nimf (Dryaden), die mét de boom stierf. De jolige nimfen waren echter niet aan één plaats gebonden: meestal zwierven ze door het bosrijke en heuvelige Arcadië. Uitrustend van hun uitgelaten dans- of jachtpartijen bedreven ze niet alleen met de goden de liefde, ook sterfelijke mensen konden nauwelijks aan hun onverzadigbare geslachtsdrift het hoofd bieden. Uit het contact met de laatsten werden de halfgoden geboren. Enkele goddelijke vrouwen met een bijzondere tovermacht, zoals Calypso, Circe en de Sirenen, worden ook wel nimfen genoemd.
