In 1582 werd door paus Gregorius XIII (1572-1585) de juliaanse kalender bijgesteld (zie aldaar). Door een onnauwkeurigheid was in de 16de eeuw deze kalender bijna 10 dagen op het zonnejaar gaan achterlopen.
In de pauselijke bul Inter gravissimas (24 februari 1582) werden twee zaken geregeld: het ontstane verschil werd ingehaald en voor de toekomst werd een regeling getroffen. Na 4 oktober 1582 zouden tien dagen worden overgeslagen, de dag na de vierde werd nu 15 oktober. Deze tien dagen gaven nogal wat moeilijkheden met werkmensen, vooral boerenknechts, die over die dagen hun loon eisten. Om het verschil in de toekomst te vermijden werd bepaald dat eeuwjaren waarvan de eerste twee cijfers niet door vier deelbaar waren niet langer als schrikkeljaren beschouwd werden (1600 is dus een schrikkeljaar, 1700. 1800 en 1900 niet, 2000 weer wel). De gemiddelde lengte van een jaar werd 365,2425 dagen, het verschil met het zonnejaar (365, 2422 dagen) werd teruggebracht tot 0,0003. Hierdoor zal het pas in 10.000:3 = 3333 jaar na 1582, dus in het jaar 4915, nodig zijn één dag over te slaan.Binnen vijf jaar werd de gregoriaanse kalender in vrijwel alle rooms-katholieke landen ingevoerd. De meeste protestantse streken bleven nog tot 1700 de juliaanse kalender gebruiken. Engeland volgde in 1732, Rus- land in 1918, Griekenland in 1923 en Turkije pas in 1927.
