(Vespa orientalis). Dit is een grote sociale wesp, die met vele duizenden tezamen een groot nest bewoont, dat in Palestina te vinden is in de holen en spleten van de kalkbodem.
Zij maken zich nuttig door het verslinden van grote massa’s insecten, die ook fijngekauwd als voedsel voor het broed gebruikt worden. Daarentegen richten ze grote schade aan door het aanvreten van rijpe vruchten, terwijl de bast van verschillende bomen, o. a. de tamarisk wordt afgeknaagd voor haar nestbouw. Ze beginnen te vliegen in Maart en hun aantal neemt steeds toe om in Sept./Oct. het toppunt te bereiken en daarna tegen eind Nov. te verdwijnen. Door de grotere hitte zijn ze nog boosaardiger en aanvalslustiger dan onze wespen. Haar steek is buitengewoon pijnlijk en kan dagen lang nawerken, zelfs kunnen een aantal steken, gelijktijdig toegebracht, dodelijk worden. — Ontegenzeggelijk wordt met tsĭrᶜāh (Ex. 23 : 28; Deut. 7 : 20; Joz. 24 : 12) de h. bedoeld. Het gaat hier over insecten, waarvoor men bang is en op de vlucht slaat. Daarom kan de St.Vert. „horzelen”, dus een vliegensoort, niet juist zijn.
