wudjud
1) 1 wezen, bestaan; aanzijn; 2 vorm, uiterlijk, gedaante; 3 voorwerp; dengan wudjud, berwudjud, concreet, aanschouwelijk; mewudjudkan, vorm geven, verwezenlijken, concretiseren, aanschouwelijk maken; terwudjud, verwezenlijkt, veraanschouwelijkt; ’n vorm (gekregen) hebben; perwudjudant (verschijnings)vorm; concretisering, verschijnsel; 2) -> udjud,...