Wat is de betekenis van wervel?

m. (-s, -en), 1. draaihoutje als sluitmiddel voor deuren, vensters enz.: de wervel op de deur doen; — ook ben. voor de houten of ijzeren pennen voor het vastzetten van de snaren op snaarinstrumenten; 2. elk der karakteristiek gevormde beenderen waaruit de ruggegraat der „gewervelde” dieren bestaat: de wervelkolom bestaa...

wervel - Zelfstandignaamwoord 1. (anatomie) een bot van de wervelkolom ♢ De menselijke wervelkolom bestaat uit 33 of 34 wervels. 2. draaiende beweging in een gas of vloeistof wervel - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wervelen ...

wervel - zelfstandig naamwoord uitspraak: wer-vel 1. elk van de botjes die samen de graat in je rug vormen ♢ door de val heeft hij een wervel gekneusd Zelfstandig naamwoord: wer-vel de wervel ...

Draaibaar houten klampje ter bevestiging of afsluiting van luiken, deuren, etc.

een van de drieëndertig beenstukken van de wervelkolom.

Wervel - draaibaar eindbeslag aan de giek, waarop zowel de kraanlijn als de grootschoot bevestigd kunnen worden. Vindt toepassing op gieken met rolrif.

vertebrum, één der 33 beenstukken van de wervelkolom, verschillend in halsborst- en lendengedeelte en onderling vergroeid in heiligbeen en staartbeen. Het massieve deel van iedere wervel (behalve de lste halswervel: de atlas) heet het wervellichaam; het deel, dat de gewrichtsvlakjes (voor elkaar en in het borstgedeelte ook voor de rib...

W. zijn korte beenderen, bestaande uit een lichaam met daarop een boog met uitsteeksels. Op het midden van de boog (dorsaal) staat het doornuitsteeksel. Daarnaast staat aan weerszijden een dwarsuitsteeksel. De achter elkaar gelegen wervellichamen zijn verbonden door kraakbeenschijven en vormen samen de wervelkolom (z. Geraamte).

s., wringe; (grendel), warle, waerl(e), wartel, wa(e)rdel; met een — afsluiten, biwartelje.