Wat is de betekenis van weef?

weef - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van weven ♢ Ik weef 2. gebiedende wijs van weven ♢ weef! 3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van weven ♢ weef je?

(zn) vrouw WB.

Weduwe. Ik heb gehoord dat ge weef zijt met vijf kleine kinderen, CLAES 1933, 252. Den volgenden keer vroeg hij, wat stouter: „Wat zou die weef van Reynders doen, zeg?” Zijn broer lachte: „Haar goesting!” WALSCHAP 1939, 109. Moet ne mens niet leven, zei de moeder van Lewie, een weef, WALSCHAP 1976, 12,3. Sam.: sold...

geweef, drade van wol, linne, katoen, ens., heen en dwars vleg, bewerk tot ’n weefsel.