Vlakwortelend
bn., (bosb.) met oppervlakkige wortelontwikkeling.
Veerman (1954)
worden die planten (bomen) genoemd, die wortels slechts in de bovenste -j m grond tot ontwikkeling brengen, ook waar de grond veel dieper bewortelbaar is. Onder de bosbomen zijn v. soorten b.v.: spar, haagbeuk, berk, acacia (Robinia), die dus alle bij storm gevaar lopen ontworteld te worden. Vooral in de sparrebossen moet daarmee terdege rekening w...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: