vesicarius
vesicárius (-a, -um), - van Lat. vesīca, blaas, blaar: in eenig opzicht tot blazen of blaren in betrekking staand, blazen of iets daarop gelijkends (opgeblazen urntjes bv.) dragend, blaartrekkend, als geneesmiddel tegen blaasvormigen huiduitslag (blaren, puisten, zweren) gebezigd.
