Wat is de betekenis van verwerpen?

(verwierp, heeft verworpen), 1. wegwerpen; — van zich afwerpen, wegstoten: hebt Gij dan Juda ganselijk verworpen?- (Jer. 14: 19); God zal de oprechte niet verwerpen', 2. afwijzen: de Farizeeën... hebben den raad Gods... verworpen (Luc. 7:30); (recht.) niet aanvaarden: een nalatenschap verwerpen : een...

verwérpen - Werkwoord 1. (ov) afkeuren, afwijzen ♢ Het rapport werd meteen verworpen omdat het vol met taalfouten stond. 2. wraken 3. verstoten vérwerpen - Werkwoord 1. (ov) ver weg gooien ♢ Met deze vislijn kun je accuraat en gemakkelijk verwerpen...

abortus bij landbouwhuisdieren.

is het ontijdig afzetten van de vrucht, dus het beëindigen van de drachtigheid voordat de normale draagtijd is verlopen (z. Abortus).

v., forsmite, forwerpe, weismite.

verwierp, h. verworpen (van zich werpen): een voorstel verwerpen, niet aannemen, afstemmen.

Werkwoord: slecht over iets te spreken zijn, ergens niet op gebrand zijn, ergens niet mede gediend zijn, van iets niet gediend zijn, ergens niet groen op zijn, ergens niet happig naar zijn, van iets niet willen weten, ergens vierkant tegen zijn, aan dat oor doof zijn, de doverik maken (spelen), katoen in zijn oren hebben, bij iem. niet hoeve...

(verwierp, heeft verworpen), wegwerpen; van zich afwerpen, wegstoten; afwijzen; veroordelen; (recht) niet aanvaarden: een nalatenschap verwerpen; een cassatieberoep verwerpen, ongegrond oordelen; een wetsontwerp verwerpen afkeuren bij stemming; ontijdig werpen: de koe heeft het kalf verworpen. Het verwerpen van een erfenis door een erfgenaam dient...

VERWERPEN - (verwierp, heeft verworpen), van zich afwerpen, wegstooten: God zal den oprechte niet verwerpen; (recht.) wraken (getuigen); — een voorstel verwerpen, afkeuren bij stemming; de koe heeft het kalf verworpen, omgegooid, ontijdig geworpen; zich verwerpen, zich vergissen in het werpen; zich vergooien. VERWERPING, v. het verwerpen; ver...