Vĕnĕror
1. dep. (1); vereren, zijn eerbied betonen, aanbidden, deos sancte, Cic., regem, Nep,, memoriam alcs, Tac. 2. dep. (1); meton., eerbiedig smeken, deos multa (zeer), Caecin. in Cic. ep., nihil horum veneror, bid, smeek ik, Hor. Part. veneratus passief = vereerd, aangebeden, Verg., Hor.; venerandus, adi., vererenswaard, eerwaardig, amicus, Hor., pr...
