Wat is de betekenis van Vandaal?

m. (...dalen), 1. lid van een Germaans volk dat, afkomstig uit het gebied van de Midden-Oder, in N.-Afrika in 439 een bloeiend rijk stichtte; 2. (fig., niet alg.) barbaar, vijand ; 3. (tig.) iem. die zich schuldig maakt aan vernielzucht, aan vandalisme: die vandalen hebben de jonge boompjes langs de weg vernield.

iemand die vernielingen aanricht. iemand die zich misdraagt door vernielingen aan te richten op publieke of andermans eigendommen, zoals kunstwerken, straatmeubilair of auto's; iemand die zich schuldig maakt aan vandalisme; iemand die zinloze vernielingen aanricht. Voorbeelden: Een vandaal heeft met een kettingzaag mogelijk onhe...

vandaal - Zelfstandignaamwoord 1. iemand die moedwillig eigendom van anderen beschadigt of anderszins schade aanricht Woordherkomst Genoemd naar de Vandalen, een Oost-Germaanse stam die in 455 n.Chr. Rome plunderde.

vandaal - zelfstandig naamwoord uitspraak: van-daal 1. iemand die zomaar dingen vernielt ♢ een stel vandalen heeft deze abri compleet afgebroken Zelfstandig naamwoord: van-daal de vandaal ...

Iemand die zich schuldig maakt aan vernielzucht (vandalisme). genoemd naar de Vandalen. Deze Germaanse volksstam, afkomstig uil het gebied van de MiddenOder, stichtte, na de verovering van Carthago, in 439 in Noord-Afrika een bloeiend rijk. Van hieruit vielen ze talloze keren het Romeinse Rijk binnen, in 455 bereikten ze Rome, dat geheel door hen g...

[naar een Germaanse volksstam, oorspr. woonachtig in het gebied van de Midden-Oder, die op de noordkust van Afrika in 439 het rijk van de Vandalen stichtte en in 455 Rome veroverde en plunderde] iemand die iets moedwillig en zonder enige reden vernielt of bekladt.

vernielzuchtige

vernieler.

m. woesteling, vernieler.