Wat is de betekenis van uithoudingsvermogen?

o., het vermogen om gedurende lange tijd zich sterk in te spannen ofwel ontbering, pijn te verdragen (Hd. Ausdauer).

Het vermogen om spieren gedurende een langere tijd te trainen.

uithoudingsvermogen - Zelfstandignaamwoord 1. het vermogen van iemand om zich voor een lange tijd in te spannen of pijn te verdragen. ♢ Zijn uithoudingsvermogen is echt bewonderenswaardig. Woordherkomst samenstelling van uithouding en vermogen met het invoegsel -s-

uithoudingsvermogen - zelfstandig naamwoord uitspraak: uit-hou-dings-ver-mo-gen 1. je lange tijd kunnen inspannen, zonder op te geven ♢ deze hardloper heeft een geweldig uithoudingsvermogen Zelfstandig naamwoord: uit-hou-dings-ver-mo-gen ...

uithoudingsvermogen: een van de belangrijkste eigenschappen die een coureur moet hebben. Het komt neer op: een (zware) inspanning constant en lang volhouden, kunnen afzien. Wielrennen is zowel een kracht- als een uithoudingssport, het voetbal geen van beide.

(het) SP - het vermogen om gedurende lange tijd zich sterk in te spannen of ontbering, pijn te verdragen zonder eraan te bezwijken.

Het vermogen om weerstand te bieden aan psychische en fysieke vermoeidheid bij aanhoudende belastingen en/of snel te kunnen herstellen na dergelijke belastingen. De capaciteit voor uithoudingsvermogen is de totale voorraad aan energierijke stoffen. Het vermogen voor uithoudingsvermogen is de energie die per tijdseenheid uit de capaciteit (voorraad)...

s.n., úthâlding, úthâlden (it).

o.: geen uithoudingsvermogen hebben.