Wat is de betekenis van Turgor?

(Lat.), in., de spanning tussen celwand en celinhoud bij planten, veroorzaakt door opzuigen van water.

turgor - Zelfstandignaamwoord 1. (biologie) celdruk, worteldruk

[Lat. = het zwellen, van turgere = gezwollen zijn, stijf staan] spanning van planteweefsels door het in de cellen aanwezige vocht, dat is de druk waarmee het celplasma tegen de celwand wordt gedrukt.

vol zijn. Strakheid van de huid en van het oppervlakkige weefsel. Stevig, veerkrachtig aanvoelen van het weefsel getuigt van een goede t., slap en zacht weefsel van slappe t. Bij een baby is de t. mede afhankelijk van het vochtgehalte van het lichaam en de beoordeling daarvan is van belang voor de gezondheidstoestand. Zie ook: Tonus.

(L., turgèere = gezwollen zijn, bijna barsten van het inwendige vocht), weefselsparining t.g.v. te veel bloed of weefselvloeistof. Bij planten: druk van een protoplast op zijn wand, voorzover deze de omgevingsdruk overschrijdt. Voor belangrijk deel danken kruidachtige planten hieraan hun stevigheid. Voor turgor moet er voldoende water zijn;...

of turgordruk is de druk, die celinhoud en celwand op elkaar uitoefenen. De t. ontstaat doordat de cel water opneemt; hierbij neemt het volume toe en wordt de wand gerekt totdat de hierdoor in de wand tevoorschijn geroepen spanning een verdere volumevergroting belet (vgl. Zuigspanning en Osmose).

Een plantencel vertoont de neiging door wateropneming het volume zoveel mogelijk te vergroten. Het protoplasma drukt dan met kracht tegen de celwand, die wordt uitgerekt. De spanning van de wand, die de protoplasmadruk tegenwerkt, heet T.-spanning, de gespannen toestand de T. van de cel.

weefselspanning ; bijv. nw. turgid.

v. spanning in de celwanden, waardoor planten en dieren zich opgericht houden.