Trĕpĭdus
1. eig., trippelend (van gejaagdheid, vrees enz.), haastig, onrustig, angstig, ontsteld, curia, Liv., civitas, Liv., ook c. gen., rerum suarum, wegens, over enz., Liv., in re trepida, in rebus trepidis, in ’n onrustige, angstige toestand, Liv., res trepidae, overal angst en verlegenheid, Sall., vita,...
