Wat is de betekenis van tijdig?

bn. bw. (-er, -st), 1. te rechter tijd: tijdige geboorte; tijdige hulp is dubbele hulp; hij komt altijd tijdig: de jagers klagen over de stropers, die hun tijdig en ontijdig het wild voor de neus wegkapen; 2. vroeg, vroegtijdig: tijdig opstaan; — in N.-Ned. thans nagenoeg alleen in de verb. ti...

Tijdig betekent dat iets op tijd of binnen de gestelde termijn gebeurt, zodat het geen vertraging of andere problemen veroorzaakt. Het houdt in dat iets op het juiste moment wordt gedaan of afgeleverd.

bijtijds. die of dat plaatvindt, voorkomt of verricht wordt op een tijdstip waarop er nog tijd is of het laatst mogelijke moment nog niet is overschreden; plaatsvindend, voorkomend of verricht vooraleer het te laat is; bijtijds; in bijwoordelijk gebruik: op een tijdstip dat niet te laat is; vooraleer het te laat is; op tijd; bijtijds. Vo...

tijdig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: tij-dig 1. wat op tijd gebeurt ♢ ze heeft het formulier tijdig ingestuurd Bijvoeglijk naamwoord: tij-dig ... is tijdiger dan ... het tijdigst...

adj. & adv., tidich; (op tijd), yn-, bytiids, op 'e tiid.

bn., bw. (op tijd, bijtijds, vroegtijdig],): tijdige maatregelen, ik was tijdig aan het station.

Naam van een Ned. maatschappij, die, op initiatief van dr. Poels, in 1915 werd opgericht, om in het oplevend mijngebied grondspeculatie ten nadeele van de volkshuisvesting tegen te gaan. De maatschappij, die nauw samenwerkt met de Centrale der bouwvereenigingen „Ons Limburg”, koopt zelf de gronden, welke te eeniger tijd voor woningbouw...

(tijdəch) bn. en bw. (-er, -st) 1. op zijn tijd (komend) : een -e maatregel; ik was aan de trein. 2. vroeg: opstaan.

bn. en bw. (-er, -st), 1. op de juiste tijd; op tijd; 2. vroeg, vroegtijdig.