Wat is de betekenis van Theopompus?

Gr. Theo'pompos, rhetor en historicus, leerling van Isocrates, geb. op Chios 376, schreef Hellenica', een geschiedwerk dat in aansluiting aan Thucydides de jaren 410—394 behandelt.

i, m. Griekse geschiedschrijver uit Chios. Daarv. Thĕŏpompēus, Theopompeïsch; Thĕŏpompīnus, Theopompijns.

(✝ 320 v. Chr.), Grieksch geschiedschrijver.

Spartaansche koning ten tijde v. d. 1en Messenischen oorlog. Door hem zouden de Ephoren ingesteld zijn.

Theopompus - Grieksch geschiedschrijver, geb. omstreeks 380 v. C. op het eiland Chios. Zijn hoofdwerken waren: de Hellenica (een vervolg van het werk van Thucydides) en de Philippica; van deze werken zijn slechts fragmenten over; van de Philippica vervaardigde Pompejus Trogus een Lat. bewerking.

Theopompus - Θεόπομπος, 1) koning van Sparta, onder wiens regeering de eerste messenische oorlog gevoerd werd; v. s. stelde hij het ephoraat in.—2) van Chius, geb. omstreeks 380, verliet als knaap met zijn vader Damasistratus, die verbannen was, zijn vaderland, kwam te Athene, waar hij het onderwi...

grieksch geschiedschrijver, geb. omstreeks 380 v. Chr. op het eiland Chios. Zijn hoofdwerken waren: de Hellenica (een vervolg van het werk van Thucydides) en de PkiUppica; van deze werken zijn slechts fragmenten over; van de Philippica vervaardigde Pompejus Trogus een lat. bewerking.

1) grieksch geschiedschrijver uit de 4e eeuw v. Chr. Ue Fragmenten van T.’s werken gnfTheiss (Nordheim 1837) en Muller in dl. 1 der »Historicorum Grarcoriim fraginenta” (Parijs 1841).2) T., blijspeldichter te Athene ten tijde van Aristophaues; wij hebben fragmenten van hem.