Testor
dep. (1); 1. getuigen, aantonen, en in ’t alg. = meedelen, verzekeren, absol., Ov., alqd, Cic., testatus, quae praestitisset, Liv.; part. testatus soms passief, Liv. 2. (bij iemd. of iets) betuigen, (iemd. of iets) tot getuige roepen, omnes deos, Cic., foedera, Liv., deos immortales de suo scelere, Ci...
