Wat is de betekenis van Tempus?

(Lat.), o. (tempora), (spraakk.) tijd.

(2021) (Vlaanderen, stud.) zie citaat. • Tempus: Pauze op een cantus of zangfeest. Bij de Tempus Communis mag iedereen naar het toilet gaan. Wie tussendoor een plasje wil doen, moet daarvoor toestemming vragen aan de praeses. Dat heet Tempus Personalis. (Studenten-ABC in het Belang van Limburg, 27/11/2021)

afk. t [Lat.] 1 tijd; 2 (taalk.) tijd van een werkwoord; tempus actum, de verleden tijd, de oude tijd; tempus abeundi, tijd om heen te gaan; tempus edax rerum, de tijd knaagt aan alles; tempus fugit, de tijd vliedt heen; fugit irreparabile tempus, de tijd vliedt onherstelbaar vo...

tijd (van een werkwoord)

tijd; tijdvorm van een werkwoord.

Tempora, tijd, tijdvorm.

pŏris, n. I. a. eig., tijdsbestek, tijd, diei, Ter., anni, Caes., matutinum, Cic., saevitia temporis, van het jaargetijde (winter), Sall., hoc tempore, Cic., in tempus praesens, voorlopig, voor het ogenblik, in tempus, Ov., of ad tempus, Cic., voor een tijd, een tijdlang. b. overdr., tijd (a...

(Lat.; gen. temporis). Tijd.

(Lat.) m. tijd; ~ edax rerum, de tijd, die alles verslindt; ~ fugit, de tijd snelt voorbij; ~ omnia revelat, de tijd brengt alles aan het licht.