Tandheelkunde
v., dat gedeelte van de heelkunde dat zich bezighoudt met de behandeling van de tanden, het tandvlees enz.
Van Dale Uitgevers (1950)
v., dat gedeelte van de heelkunde dat zich bezighoudt met de behandeling van de tanden, het tandvlees enz.
Wiktionary (2019)
tandheelkunde - Zelfstandignaamwoord 1. (wetenschap) wetenschap voor de verzorging van de tanden Woordherkomst samenstelling van tand en heelkunde Verwante begrippen buccaal, diasteem, distaal, inferior, linguaal, sinister, superior
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Getty Research Institute (1990)
tandheelkunde - De wetenschap of het beroep waarbij men zich bezighoudt met de tanden en bijbehorende delen van de mond, waarbij men zich richt op het voorkomen, diagnosticeren en behandelen van ziekten, letsel of vergroeiing van tanden, tandvlees en kaken.
Oosthoek (1985)
v., tak van de geneeskunde die zich bezighoudt met de heelkundige behandeling van het menselijk kauwstelsel. (e) Om de functiestoornissen van het menselijk kauworgaan te kunnen analyseren, is kennis van de bouw ervan onontbeerlijk. Het kauwstelsel omvat: de kaken, de gebitselementen met hun bevestiging in de kaak, de gewrichten met hun kapsels en l...
Kon. Zeeuwsch Genootschap der Wetenschappen (1982)
Heeft zich in Zeeland in grote trekken ontwikkeld zoals in de rest van Nederland. Reeds in de 15e eeuw kennen we in Nederland tandartsen, vaak als leden van het barbiers- of chirurgijnsgilde, die de tandheelkunde beoefenden naast hun hoofdberoep, soms ook als rondreizende, min of meer gespecialiseerde tandmeester. Daarnaast waren ook medici werkzaa...
Oosthoek (1972)
v., tak van de geneeskunde die zich bezighoudt met de heelkundige behandeling van het menselijk kauwstelsel. © Om de functiestoornissen van het menselijk kauworgaan te kunnen analyseren, is kennis van de bouw ervan onontbeerlijk. Het kauwstelsel omvat: de kaken, de gebitselementen met hun bevestiging in de kaak, de gewichten met hun kapsels en...
Winkler Prins (1949)
onderdeel der heelkunde beoefend door tandartsen en gespecialiseerde artsen. Omvat o.m. correctie van aangeboren of ontstane afwijkingen van gebit en kaak (orthodontie), conserverende T. (vulling e.d.) en prothetische T. (tandvervanging).
Redacie Cornelis Jakob van der Klaauw, Herman Johannes Lam, George Lignac (1947)
De tandheelkunde, tot op zekere hoogte een medisch specialisme, bepaalt zich in de eerste plaats tot de behandeling van het gebit. De meest voorkomende ziekteprocessen aan tandvlees, tong, lippen en wangslijmvliezen worden ook gedeeltelijk tot deze tak der geneeskunde gerekend. Toch is er verschil t.a.v. de stomatologie, de leer der mondziek...
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: