Wat is de betekenis van takelen?

I. (takelde, heeft getakeld), 1. (scheepv.) (een schip) voorzien van al wat voor de vaart nodig is, in de eerste plaats van want; het optuigen: een vaartuig takelen ; 2. met een takel ophijsen : de auto werd uit de sloot getakeld; 3. (van een touw) het eind of de einden met (gewoonlijk zeven slagen) dun touw (takelgaren) stijf omwinden om het uit...

takelen - Werkwoord 1. (ov) het ophijsen met een takel ♢ De beeldenpartij boven de ingang van De Holland in Dordrecht is vrijdagmorgen van het gebouw getakeld. Woordherkomst afgeleid van takel met het achtervoegsel -en

takelen - regelmatig werkwoord uitspraak: ta-ke-len 1. omhoog tillen aan een touw of kabel ♢ de brandweer takelde de auto met een lier uit de sloot Regelmatig werkwoord: ta-ke-len ik takel ...

Takelen - het stijf omwikkelen van een tamp met zeilgaren, b.v. door een takeling of een kruistakeling.

v., t(e)akelje.

I. takelde, h. getakeld (Z.-N. afranselen); ze hebben hem ferm getakeld. II. takelde, h. getakeld (1 van touw- en zeilwerk voorzien, optuigen; 2 met een takel ophijsen; 3 v. e. touw: het eind of de einden met [gewoonlijk zeven slagen] dun touw [ = takelgaren] stijf omwinden tegen het uitrafelen): 1. verg. af-, ont-, toetakelen; 2. een piano takele...

('ta:kələn) (takelde, heeft getakeld) 1. met een takel ophijsen : lasten -. 2. Zeew. van touw- en zeilwerk voorzien : een vaartuig -. 3. het eind van een lopend touw met dun touw omwinden.

(takelde, heeft getakeld), 1. een schip voorzien van al wat voor de vaart nodig is, m.n. van want; optuigen; 2. met een takel ophijsen; 3. het eind of de einden met (gewoonlijk zeven slagen) dun touw (takelgaren) stijf omwinden tegen het uitrafelen.

Takelen - (takelde, heeft getakeld), het end van een loopend touw met takelgaren bewinden; — optakelen: een vaartuig takelen, van staand en loopend want voorzien ; — met een takel ophijschen.