synkope (taalkunde)
('sinkope) v. (-’s) Taalk. weglating, uitstoting van een letter in het binnenste van een woord: bij machtge voor machtige heeft men een -. Tgst. epentesis.
Wat is de betekenis van synkope (taalkunde)?
Gerelateerde zoekopdrachten
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
