Swabhāva
(Sanskriet). Een samengesteld woord dat is afgeleid van de wortel bhū, die “worden” betekent — niet zozeer “worden” in de passieve zin, maar meer iets “worden”, “uitgroeien tot” iets. Het zogenaamde voornaamwoordelijke voorvoegsel swa betekent “zelf”; daarom heeft het zelfstandige naamwoord de betekenis van “zelf-wording”, “zelf-voortbrenging”, “ze...
