Wat is de betekenis van superlatief?

[ook super'-], SUPERLATIVUS (Lat.) I. m. (...tieven), (taalk.) overtreffende trap; II. bn., alles overtreffend.

Superlatief is een grammaticale term die wordt gebruikt om de hoogste of meest intense graad van een eigenschap of kwaliteit uit te drukken. Het wordt vaak gebruikt om te vergelijken tussen drie of meer dingen of personen. In het Nederlands worden superlatieven gevormd door een uitgang aan het bijvoeglijk naamwoord toe te voegen, meestal -st of -st...

superlatief - Zelfstandignaamwoord 1. (taalkunde) de overtreffende trap (van een bijvoeglijk naamwoord) ♢ De superlatief van zwaar is zwaarst. Woordherkomst afgeleid van het Latijnse ferre (dragen) met het voorvoegsel super- Verwante begrippen positief, comparatief

[v. Lat. superlativus, van super-ferre, super-latum = overheen-dragen] 1 bn alles overtreffend; 2 zn (taalk.) overtreffende trap, woord dat de hoogste graad aanduidt.

(superlativus) overtreffende trap

(Lat.: superlativus), overtreffende trap, b.v. hoogste, breedste; zie trappen van vergelijking.

oortreffende trap.

overtreffende trap; hoogste graad.

m. hoogste graad, overtreffende trap.