supergeleiding (suprageleiding)
v., het verschijnsel dat in sommige metalen en legeringen bij zeer lage temperatuur de elektrische weerstand geheel nul wordt. (e) Het verschijnsel supergeleiding werd in 1911 ontdekt door G.Holst en H.Kamerlingh Onnes bij kwik en spoedig daarna ook bij lood en tin. De sprongtemperatuur (Xc) waarbij de overgang naar supergeleiding plaatsvindt, is s...
