Wiktionary (2019)
supergeleiding - Zelfstandignaamwoord 1. (natuurkunde) de afwezigheid van elektrische weerstand bij extreem de lage temperatuur van enkele graden boven het absolute nulpunt (0 graden kelvin) ♢ Bij supergeleiding is er geen energieverlies in de geleiders. Woordherkomst afgeleid van ge...
Jan Meulendijks (1993)
eigenschap dat sommige stoffen bij zeer lage temperatuur alle elektrische weerstand verliezen
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
drs. L.A. Beeloo (1981)
De weerstand van een bepaald materiaal hangt af van de temperatuur, in die zin dat bij een lagere temperatuur de weerstand minder wordt. De mate waarin dit gebeurt, hangt af van het materiaal. Kamerlingh Onnes heeft bewezen dat bij zeer lage temperaturen (ca. —267° C) bij verschillende stoffen de weerstand praktisch nul wordt. Het metaal...
Prof. Dr. P.H. van Laer (1949)
(→ super-). Deze naam werd door Kamerlingh Onnes (1853-1926) gegeven aan een door hem in 1911 ontdekt verschijnsel van buitengewone electriciteitsgeleiding, dat sommige metalen dicht bij het absolute nulpunt vertonen. Volgens zijn betekenis verdient de naam supergeleiding de voorkeur boven suprageleiding ( supra-), die later in gebruik is geko...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
