Subtīlĭtĕr
1. adv. eig., fijn, teer. 2. adv. overdr., fijn, scherpzinnig, grondig, nauwkeurig, iudicare, Cic., numerum exsequi, Liv., subtilius scribam ad te, uitvoerig, Cic.; eenvoudig, onopgesmukt, kunsteloos, dicere, Cic., tenues (causas) agimus subtilius, Cic.
