Stuntel
m. (-s), onhandig persoon.
Wat is de betekenis van stuntel?
Nederlandstalige WikiWoordenboek
Wiktionary (2019)
stuntel
stuntel - Zelfstandignaamwoord 1. een onhandig persoon. stuntel - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van stuntelen ♢ Ik stuntel 2. gebiedende wijs van stuntelen ♢ stuntel! 3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoord...
Gerelateerde zoekopdrachten