Straf
I. STRAF (-fen), STRAFFE, v. (-n), 1. maatregel of bejegening ter vergelding van een ongeoorloofde daad of van een verzuim, gewoonlijk met de bedoeling de bedrijver van herhaling of andere van soortgelijke daden of nalatigheden af te schrikken: de straf volgt op de zonde; — inz. uitgaande van de daartoe bevoegde overheid, van de rech...