Wat is de betekenis van stemloos?

bn., 1. zonder stem: door grote heesheid was hij bijna stemloos; 2. (taalk.) gevormd zonder trilling van de stembanden: stemloze medeklinkers zijn p, t, k, s, f, ch.

stemloos - Bijvoeglijk naamwoord 1. zonder stem ♢ De stemloze zangeres moest haar optreden afzeggen. 2. zonder dat de stembanden meetrillen ♢ De f,h,k,p,s en ch zijn stemloze medeklinkers. Woordherkomst afgeleid van stem met het achtervoeg...

(bn.), geen stemklank hebbend, gevormd zonder stemplooitrilling; b.v. de consonanten [f], [s] en jp],

Zwijgend, onderworpen. Gelijk een schaap werd Hij ter slachting geleid; en gelijk een lam stemmeloos is tegenover de scheerder, zo doet Hij zijn mond niet open (Hand. 8:32). De CV en de WV gebruiken het woord ‘stom’.

sonder stem uitgespreek (spraakklanke); stom; sonder kiesreg.

bn.; zonder stem (bet. 4).

('stem) bn. (...loze) en bw. 1. zonder stem om te spreken. 2. zonder stem om te kiezen, niet stemgerechtigd. 3. Taalk. waarbij de uitgeademde lucht door de open stembanden gaat, zonder ze te doen trillen : f en s zijn stemloze medeklinkers. Tgst. stemhebbend.

bn., 1. zonder stem: door grote heesheid was hij bijna —; 2. (taalkunde) gevormd zonder trilling van de stembanden: stemloze medeklinkers zijn p, t, k, s, f.

Stemloos - bn. zonder stem; (spr.) stemlooze medeklinkers, gewoonlijk scherpe geheeten.