SPANIEL
(Eng.), m. (-s), hond met lange beharing en plat afhangende oren.
Wat is de betekenis van spaniël?
Algemeen Nederlands Woordenboek
Algemeen Nederlands Woordenboek (2009-heden)
spaniël
kleine, langharige jachthond. kleine, langharige jachthond met plat afhangende oren, onderscheiden in verschillende rassen waarvan de cockerspaniël het meest bekende ras is. Voorbeelden: Ze kent de categorieën hondenbazen nog precies. De God, met zijn behaagzieke bordercollie [...]; de Advocaat, die de trimmer met het beblo...
(uitgelicht)
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Woordenboek vreemde woorden
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
Spaniël
[Eng. spaniël van OFr. espagneul, van Sp. español = Spaans, van España = Spanje, Lat. Hispania] bep. kleine jachthond voor waterwild.
Encyclopedie voor Zelfstudie
drs. L.A. Beeloo (1981)
spaniël
een groep van kortpotige, Engelse honderassen, die men als drijfhonden bij de korte jacht gebruikt. Zij worden 40-50 cm hoog.
Gerelateerde zoekopdrachten