Wat is de betekenis van SCIRON?

(Gr. Skeiron), een wrede rover, die woonde op een rots op de grens van Megaris. Hij dwong de reizigers hem de voeten te wassen en trapte hen dan van de steile rotsen in zee. Theseus deed hem hetzelfde lot ondergaan (Ov. VII,444).Zie Theseus

ōnis, acc. ōna, m. 1. berucht rover op de rots tussen Megaris en Attica, door Theseus gedood. 2. (Sciron, Scyron, Siron, Syron), Epicureër, tijdgenoot van Cicero en Vergilius.

Sciron - Σκ(ε)ίρων, 1) een berucht roover, die op de Scironische rots tusschen Attica en Megaris woonde, de voorbijgangers dwong hem de voeten te wasschen en hen daarna in zee schopte, waar zij door een schildpad werden verslonden. Theseus deed hem op dezelfde wijze omkomen.—2) zoon van Pylas, schoonzoon van...

in de grieksche mythologie een booswicht, die tusschen Corinthe en Megara de voorbijgangers dwong, zijn voeten te wasschen, waarbij hij ze dan over de klippen in de zee schopte, waar een schildpad hun lijken verslond. Hij zelf werd eindelijk gedood door Theseus. Naar S. heetten de klippen bij Megara de Scironische klippen.

een roover in Altica, zoon van Eaeus, maakte den weg van Athene naar Megara onveilig, totdat hij door Theseus overwonnen en gedood werd. Deze S. hield er eene schildpadden-fokkerij op na: de reizigers, die hij machtig werd, liet hij door zijne schildpadden verslinden, welke dieren hij vetmestte voor eigen tafelgebruik.