Wat is de betekenis van schenkel?

SCHINKEL, m. (-s), 1. onderbeen bij de mens, tussen knie en voet; been, bot uit het onderbeen ; — later, minder juist, ook wel gebezigd voor dij, dijbeen; 2. gedeelte van de achterpoten bij viervoetige dieren dat beantwoordt aan het onderbeen bij de mens ; — als deel van een geslacht dier dit been met vleesresten of met al het vlees;...

Stuk van het dijbeen van kalf of rund met merg en bijbehorend vlees. Runderschenkel wordt gebruikt voor het trekken van bouillon, terwijl kalfsschenkel zich uitstekend leent als zelfstandig ...

schenkel - Gebogen schoren die meestal in paren voorkomen en worden gebruikt om de dakkapel te dragen en het effect van een boog geven.

het onderbeen tussen knie en voet; bij dieren het onderste gedeelte van de achterpoten.

Jan Jacob; geb. Amsterdam 7 februari 1829, overl. Amsterdam 16 juli 1900. Woonde en werkte aldaar. Leerling van V. Bing enj. Braet von Uberfeldt. Schilderde stadsgezichten en vooral kerkinterieurs.Tentoonstellingen Amsterdam, Den Haag en Rotterdam 1851-1899: bedelaarster; in- en exterieurs van kerken te Amsterdam, Breda, Alkmaar, Haarlem, Utrech...

Onderdeel van het achterbeen gelegen tussen knie en spronggewricht.

s., skrinkel.

dijbeen; been v. e. hoek, v. e. passer, v. e. affuit; hefboom.

m. schenkels, schenkeltje (onderbeen tussen knie en voet, soms ook in toepassing op het gehele been buiten de voet; bij dieren: gedeelte van de achterpoten, dat beantwoordt aan de schenkel van den mens; ook wel: dijbeen; Z.-N. schenkelvlees).