Wat is de betekenis van rupture?

breuk, ’t af-, verbreken; ’t openbreken; onenigheid, vredebreuk; rupture d’une digue, doorbraak van een dijk.

I. breuk; ‘t verbreken; scheuring; II. verbreken, breken, doen springen [aderen]; be ruptured, een breuk krijgen; III. breken, springen [aderen].

ingewandsbreuk, hernia.

vr. Fr., breuk, scheuring.