Wat is de betekenis van Rŭbŏr?

roodheid.

Lat. voor roodheid; zie ook ontsteking.

ōris, m. 1. rood, rode verf, rood blanketsel, fucati medicamenta (schoonheidsmiddelen) candoris et ruboris, Cic.; (poët.) purper, Verg. 2. roodheid, rubor evanescere coepit, Ov.; de roodheid het rood van de huid (vooral van het gezicht), alqm in ruborem dare, iemd rood (d. i. bont en blauw) slaan, Pl. | de roodheid...

rubor, roodheid door ontsteking.

m. schaamrood; schaamte, schaamtegevoel.

(Lat.) v. roodheid.

roodheid, een der hoofdverschijnselen van ontsteking.

(Lat., roodheid), roodheid van de huid of van een slijmvlies; één der vier classieke verschijnselen van ontsteking. R. essentialia s. angioneuroticus, blos ten gevolge van een angioneurose (zie ald.).

(Lat.), roodheid, roodheid van de huid of van een slijmvlies: één der vier classieke verschijnselen van ontsteking. R. essentialis s. angioneuróticus, blos ten gevolge van een angioneurose (zie ald.).