Wat is de betekenis van Ronding?

v.,g. mv., 1. het rond-zijn, rondheid van vorm: meer ronding aan iets geven; de zachte ronding van haar kin; — plaats waar iets rond is. 2. (naaist.) rond gat: een ronding inpriemen. 3. (scheepv.) wikkel touw om een stalen kabel: de pees van een treilnet is van ronding voorzien. 4. (taalk.) het verschijnsel dat bij...

geboë vorm.

v. rondingen (het rond-zijn; ronde (gebogen, gewelfde) vorm; het deel v. e. voorwerp, dat een ronde vorm heeft): de ronding v. e. bol, de van een stoomketel; aan een getekende bol meer ronding geven; de rondingen v. e. weg.

heet in de philologie het verschijnsel, dat bij voorklinkers en openklinkers de lippen gerond of gestulpt worden, zoodat bijv. ie →uu, e →u, aa →ao wordt. Sommige dialecten hebben een heel sterke neiging tot ronding, bijv. Zuid-Holland (spelen →speulen), Leuven (hem →uum). De r. kan een gevolg zijn van de omgevende Klanken...

('ronding) v. (-en) A. [ronden 1] I. Eig, het ronden : meer aan iets geven. II. Metn. 1. het rond zijn : de van iemands wangen; een vaas van mooie -. 2. rond gat : de in een borstrok. 3. Taalk. verschijnsel dat bij sommige klinkers de lippen gerond worden : wanneer men zegt „speulen” in plaats van spelen, heeft men een -. B...

v. (-en), 1. het rond-zijn, rondheid van vorm: de zachte ronding van haar kin; 2. rond gat: een ronding inpriemen; 3. (taalkunde) het verschijnsel dat bij sommige klinkers de lippen gerond of gestulpt worden: de e wordt bij een eu.

...

...