Wat is de betekenis van roeping?

v. (-en), 1. het roepen van de mens tot zijn bestemming, vooral met betr. tot zijn bekering, zaligheid of volmaking; 2. het bestemd zijn tot de vervulling van een bep. levenstaak of van een bep. ambt: de roeping van de vrouw; aan zijn roeping beantwoorden, voldoen: — een schone, edele roeping; 3. het zich innerlijk gero...

Waarnemen is kennis van buitenaf verzamelen terwijl ervaren een weten van binnenuit vraagt. De roeping bestaat erin waarnemen en ervaren te laten versmelten. Klankschalen kunnen voor een uitbraak zorgen, zeker als een mens heilloos ingekapseld is en wat niet uitgesproken werd onderhuids dreigt te zweren.

roeping - zelfstandig naamwoord uitspraak: roe-ping 1. gevoel dat je bestemd bent voor een bepaald taak ♢ priester worden is zijn roeping Zelfstandig naamwoord: roe-ping de roeping de ro...

het voornemen in den geestelijken of kloosterlijken stand te treden en de daaraan beantwoordende toestemming van den geestelijken of kloosteroverste. R. heeft dus een tweevoudig element: het subjectieve, wanneer men meent, dat men door God geroepen is en een overeenkomstig voornemen maakt; en het objectieve, wanneer de bevoegde autoriteit roept, d....

onbedwingbare aantrekking voor een beroep of artistieke activiteit. Roeping is het gevolg van diepe, → affectieve, vaak → onbewuste oorzaken die iemand er toe brengen een bepaalde activiteit te kiezen. Men kent religieuze, militaire, artistieke roepingen, maar er bestaan ook andere die minder opvallend zijn, maar even krachtig, zoals die...

bestemdheid tot die vervulling van ‘n bepaalde lewenstaak of amp; taak.

is een term met een dubbele betekenis. In actieve zin geeft zij de daad aan van degene, die roept, waarbij deze een ander tot een bepaalde functie uitkiest. In passieve zin duidt zij een heel complex van hebbelijkheden aan waardoor iemand in staat is een bepaalde roeping in actieve zin te ontvangen. Het Christendom leert, dat God voor iedere mens...

s., ropping.

v. -en; Gods voornemen met den mens; het geroepen of bestemd zijn tot een bepaalde levenstaak, ambt enz.; datgene, waartoe men zich geroepen of bestemd voelt; bestemming; innerlijke aandrift, neiging: de Koningin, beseffende haar verheven roeping; zijn roeping volgen, aan zijn roeping beantwoorden, zijn roeping vervullen; zijn roeping gemist; zich...