Wat is de betekenis van RITUS?

(Lat.), m., geheel der godsdienstige gebruiken, der kerkelijke ceremoniën: de Romeinse, de Griekse ritus; — kerkgebruik, voorgeschreven wijze waarop een liturgische handeling verricht wordt; liturgisch systeem in de Kerk.

Zie Rita

[Lat. = godsdienstig gebruik, ceremonie] kerkgebruik, geheel van overgeleverde kerkgebruiken, bep. vorm van eredienst.

vorm van eredienst; geheel van kerkelijke gebruiken

de gebruikelijke en door de → rubrieken voorgeschreven wijze, waarop een liturgische handeling verricht wordt. Vandaar, dat men zegt, dat een feest volgens den → dubbel-ritus (als duplex) gevierd moet worden. Vandaar is het woord uitgebreid op de liturgische systemen in de Kerk, de manieren, waarop afzonderlijke kerken (Lyonsche R.), reli...

m -> Rita.

kerklike seremonie.

godsdienstig of kerkelijk, ook overgeleverd gebruik; wijze, waarop de godsdienstoefening plaatsheeft.

wordt in verschillende betekenissen gebruikt. Bij de Romeinen werd een bepaalde wijze van handelen bij het opdragen van een offer ritus genoemd. Deze term vinden we in het kerkelijk spraakgebruik terug vanaf de 12de eeuw. Hij heeft dan de betekenis van het geheel van liturgische handelingen en gebeden dat aan een bepaalde Kerk eigen is. In de 16de...